Crkvena heraldika

Crkvena heraldika se odnosi na uporabu heraldike (grboslovlja) unutar Crkve koju je razvio kršćanski kler. Prvotno se koristila samo za označavanje dokumenata, ali se crkvena heraldika vremenom razvijala i postala sredstvo za raspoznavanje svećenstva i biskupija. Najbolje je uređena u okviru Katoličke Crkve, gdje većina biskupa, uključujući i papu, imaju svoj grb. Isti običaj su slijedili i kler anglikanske, luteranske, istočne katoličke i pravoslavne Crkve.

Crkvena heraldika se razlikuje od ostale heraldike koja je u upotrebi po posebnim simbolima oko unutrašnjeg štita koji označavaju razinu unutar same Crkve. Najznačajniji od ovih simbola je kardinalski šešir širokog oboda - galero. Boja i ornamenti na ovom šeširu nose određeno značenje. Kardinalski šešir je crvene boje, biskupski zelene te šeširi običnog klera crne boje.

Ostali simboli podrazumijevaju križ i mitru te biskupski štap. Istočne tradicije pogoduju korištenju vlastitog stila oglavlja te korištenju plašta ili ogrtača, a ne crkvenog šešir (galera). Krilatice i određeni oblici štitova su dosta česta pojava u crkvenoj heraldici, dok su štitodržači i čelenka kao elementi grba dosta rijetki. Papinski grbovi imaju i neke svoje posebnosti, prvenstveno simbole papinske tijare, ključeva svetoga Petra i umbraculuma (kišobrana). Papa Benedikt XVI. zamjenjuje korištenje tijare u svom grbu s mitrom. Tim činom je postao prvi papa koji je to učinio, unatoč činjenici da je papa Pavao VI. bio zadnji papa koji je nosio tijaru.